Po raz kolejny zapraszam Was na degustację portugalskich serów! W części pierwszej dostępnej tutaj poznaliście takie sery jak: Queijo de Azeitão, Queijo Serra da Estrela, Queijo de Cabra Tansmontano, Queijo do Pico, Queijo de Nisa, Queijo de São Jorge, Queijo do Rabaçal. Mówiliśmy też o ogólnej specyfice serów portugalskich. Te kontynentalne to sery z owczego i koziego mleka. W serach z mleka krowiego przodują Azory. Tłumaczyłam też co oznacza odznaczenie DOP lub angielskie PDO. Są to specjalne określenia dla rękodzielniczych serów. DOP lub PDO zapewnia nas o jakości serów, tradycyjnych składnikach i metodach obróbki, pochodzeniu sera z danego regionu. To takie króciutkie odświeżenie informacji. 🙂 Czas na degustację! 🙂 A na końcu serowy słowniczek!
NAJBARDZIEJ ZNANE SERY
Queijo Picante da Beira Baixa (wym. kejżu pikanty da bejra baisza) – posiada odznaczenie DOP, ser z mleka owczego lub koziego lub z pomieszania mleka koziego i owczego. Ser dojrzały półtwardy lub twardy o zabarwieniu białym, lekko szarawym. Jak sama nazwa wskazuje jest pikantny i myślę, że dla niektórych osób może być wyzwaniem, ponieważ ma intensywny smak. Początkowo może się tak nie wydawać, ale po chwili poczujecie, że jest pieprzno – słony. To jednak dobre urozmaicenie dla tych, którzy mają bardziej wyraziste gusta kulinarne. W grupie serów z Beira Baixa można wymienić jeszcze Queijo de Castelo Branco, o którym piszę poniżej oraz Queijo Amarelo da Beira Baixa oba z odznaczeniami DOP.
Queijo de Castelo Branco (wym. kejżu dy kasztelu branku) – posiada odznaczenie DOP, ser z mleka owczego, dojrzały, półtwardy lub półmiękki o żółtawym zabarwieniu. Dojrzewa przynajmniej 45 dni, a jego inne odmiany jak np. bardzo twardy Queijo de Castelo Branco Velho (wym. kejżu dy kasztelu branku welju) dojrzewa przynajmniej 90 dni. Ma intensywny aromat, a nawet może być lekko pikantny (jak w wypadku Queijo de Castelo Branco Velho). W teksturze sera widoczne dziury.
Queijo de Évora (wym. kejżu dy ewora) – posiada odznaczenie DOP. To półtwardy lub twardy ser z mleka owczego z regionu Alentejo. Owcze mleko pochodzi z owiec rasy Merino karmionych w sposób naturalny na rozległych pastwiskach regionu. Ser może posiadać widoczne malutkie dziury. Dojrzewa ponad 60 dni. Jest wytwarzany w niewielkich porcjach – od 100 do 150 gram! Ma wyrazisty smak, trochę pieprzny. Zazwyczaj w Alentejo podawany jest przed jedzeniem jako przekąska.
Queijo Terrincho (wym. kejżu techrinszu) – posiada odznaczenie DOP, ser z mleka owczego owiec rasy Churra da Terra Quente wypasanych na dalekiej północy Portugalii w dolinie Douro i pastwiskach na obszarze Terra Quente. Regionalnie owce nazywane są Terrinchas i stąd wzięła się nazwa sera. Queijo Terrincho jest serem dojrzałym, półtwardym, o maślanej żółtawej strukturze i z dziurkami. Charakteryzuje się delikatnym, subtelnym smakiem kremowo – orzechowym.
Queijo Serpa (wym. kejżu zerpa) – posiada odznaczenie DOP, ser z mleka owczego, dojrzały, półmiękki, maślany, czasem z dziurami. Pochodzi z regionu Baixo – Alentejo. Dojrzewa od 4 miesięcy do 2 lat! Ma wyróżniającą się pomarańczowo-ceglaną skórkę, która jest wynikiem szorowania serowej osłonki oliwą połączoną z papryką. Smak sera jest wyjątkowy: wyrazisty, raczej pikantny, odrobinę słodko – kwaśny. Queijo Serpa to najbardziej tradycyjny ser z regionu Alentejo. Mimo, że sposób produkcji jest zaczerpnięty z metod używanych przy wyrabianiu sera Queijo Serra de Estrela, to wytwarzanie sera ewoluowało i zostało dostosowane do warunków klimatycznych w Alentejo.
Queijo Fresco (wym.kejżu freszku) – biały ser twarogowy często porównywany z włoską mozzarellą. Może być zrobiony z mleka zarówno krowiego jak i owczego lub koziego. Charakterystyczne jest jego zapakowanie w małych plastikowych pojemnikach wypełnionych wodą. Bardzo popularny w Portugalii, więc jedzony w różnych porach dnia i do różnych posiłków. Jest serwowany na śniadanie, jedzony przed głównym posiłkiem jako przekąska, ale i może być podany po prostu samodzielnie jako coś do przegryzienia. Ser można jeść na słodko z owocami lub/i miodem lub z oliwą i z pieprzem/odrobiną soli. Jak widzicie bardzo uniwersalny ser! 🙂
Requeijão Português (wym. rekejżało portuguesz) – biały ser twarogowy często porównywany do włoskiej ricotty wytwarzany zarówno z mleka krowiego, owczego jak i koziego. Jest tłustszy niż queijo fresco. Oba sery różnią się w sposobie wyrobu, ale podobnie jak queijo fresco requeijão jest bogaty w wapń, proteiny, fosfor, witaminy A, B, D. Może być jedzony na słodko np. z dżemem z dyni, cynamonem lub z chlebem albo jako kremowy komponent głównych dań np. z kurczakiem albo z makaronem. Zarówno queijo fresco i requeijão português poleca się bardzo osobom na diecie. Co ciekawe istnieją sery requeijão z odznaczeniem DOP np. Requeijão da Beira Baixa lub Requeijão Serra da Estrela.
CIEKAWOSTKI
Bez wątpienia portugalskim kuriozum jest Queijo de Figo (wym. kejżu dy figu), czyli ser z fig, który jest serem tylko z nazwy i z kształtu. 🙂 Queijo de figo to tak naprawdę słodki przysmak rodem z rejonu Algarve. Bazą dla słodkości w kształcie sera są suszone figi i migdały. Jest naprawdę baaardzo słodki! Może też baaardzo długo oczekiwać na zjedzenie! Bez zepsucia nawet dwa lata (a kto wie może i dłużej, nikt tak długo nie wytrzyma, żeby nie zjeść)! Podawany jest jako deser, ale tak naprawdę można go łączyć w różnych smakowych wariacjach np. jako przystawka dobrze komponuje się z foie gras lub ostrygami, na talerzu pełnym serów jest zaskakującym połączeniem, w daniach głównych pasuje do piersi z kaczki. Nabraliście się na kształt figowego “sera”? Ja przyznam, że tak i wcale mi nie dało do myślenia, że przecież nie jest w lodówce… 🙂
Oczywiście serów w Portugalii jest znacznie więcej. Wybrałam te, moim zdaniem, najbardziej znane. Starałam się też dobrać je na zasadzie różnych smaków tak, by każdy mógł wybrać coś dla siebie. Jakie portugalskie sery już jedliście? Co o nich sądzicie?
A poniżej raz jeszcze o serach. Tym razem od strony językowej. 🙂
SEROWY SŁOWNICZEK
uma tábua de queijos (wym. uma tabła dy kejżusz) – deska do serów
o queijo de pasta dura (wym. u kejżu dy paszta dura) – ser twardy
o queijo de pasta semidura (wym. u keijżu dy paszta semidura) – ser półtwardy
o queijo de pasta semimole (wym. u kejżu dy paszta semimoly) – ser półmiękki
o queijo de pasta mole (wym. u kejżu dy paszta moly) – ser miękki (kremowy)
o queijo azul (wym. u kejżu asul) – ser pleśniowy
curado (wym. kuradu) – dojrzały (o serze)
semicurado (wym. semikuradu)- dojrzewający
cru (wym.kru) – surowy
velho (wym.welju) – stary, tzn. w kontekście sera taki, który dojrzewał przynajmniej 90 dni lub więcej
Jeżeli podobał Ci się ten wpis, to zapraszam po więcej na:
Lub do sklepu, jeżeli interesują Cię materiały do nauki portugalskiego:
Beijos e até já!
Ania
Mam pytanie właśnie o twaróg – czy w Portugalii można dostać taki twaróg zbliżony do naszego polskiego twarogu? Ewentualnie taki serek śmietankowy wykorzystywany w Polsce np. do pieczenia serników?
Z góry dziękuje za odpowiedź.
Dzięki za wiadomość. Ser, który mi przychodzi do głowy, to requeijão. Ma kremową konsystencję i dostępny jest w supermarketach, także w pingo doce. Zbliżony do twarogu jest właśnie “queijo fresco” i też jest raczej ogólnodostępny. Mam nadzieję, że pomogłam.:-)